Quote of the day 20 डोन्ट रश,जे घडायचं आहे ते नक्की घडणार

#जे_घडायचं_आहे_ते_नक्की_घडणार #डोन्ट_रश 
"काय करतेस केया? ",बाल्कनीत कुंड्याजवळ बसलेल्या केयाला तिच्या आजीने विचारलं. 
"आजी बघ ना, हे झाड काही उगवून आलं नाही अजून.", केयाने उदास होऊन उत्तर दिलं. 
आजी गालात हसत तिच्याजवळ आली. शेजारी असलेल्या खुर्चीवर बसत तिने केयाच्या डोक्यावरून प्रेमाने हात फिरवला. केया अजूनही तिच्या छोट्याशा कुंडीकडे बघत होती. 
"केयु, अग दोनच दिवस झाले आहेत तू ते बी म्हणजे सिड्स त्या कुंडीत लावून. इतक्या लवकर कसं काय झाड येईल बाळा? " आजी म्हणाली. 
"अग पण मग मी नेक्स्ट वीकमध्ये टीचर ना काय दाखवू? ", केयाने प्रश्न विचारला. 
तिच्या जागी तिची काळजी स्वाभाविक होती. सुट्टी आहे म्हणून शाळेतून मुलांना हा प्रोजेक्ट सांगितला होता. त्याचा प्राथमिक उद्देश अर्थातच मुलांना कशात तरी गुंतवून ठेवण्याचा होता. 
केया कुतूहलापोटी रोज वाट बघत बसत होती. फोनवर मैत्रिणींशी सुद्धा त्यावरच बोलणं होत होतं. इनमिन 5 वर्ष वय पण त्या रोपट्याबद्दल अशी चर्चा सुरू असायची की घरातले ऐकत बसायचे. 
तरी बरं की त्यांच्या टीचर ने लवकर उगवतील अशीच झाडं लावायची अस वॉट्सॲपवर पालकांना सांगितलं होतं. कारण मुलांना सेपरेट लिस्ट दिली होती ज्यावर त्यांना नोंद करायची होती. 
केयाची एकूणच जडणघडण आईबाबा, आणि दोन्ही कडचे आजीआजोबा ह्यांच्या तालमीत उत्तम सुरू होती. 
त्यातच केयाच्या सध्याच्या शाळेत मीटिंग असल्याने त्यांना बोलावलं होतं.  
        मुलं आपापली रोपं घेऊन शाळेत हजर झाली होती. कुणी खूप खुश होतं तर कुणी थोडस उदास. सगळ्या टीचर मुलांशी बोलत त्यांना चियर अप करत होत्या. थोड्या वेळात सगळ्या मुलांना त्या उपक्रमासाठी आईबाबांकडूनच सर्टिफिकेट दिली गेली. आणि त्यांना खेळण्यासाठी सोडलं. मुलं आनंदाने गेली. 

टीचर आईबाबांशी बोलू लागल्या. 
" दरवर्षी प्रत्येक बॅच मधील मुलांना हा प्रोजेक्ट आम्ही एका विशिष्ट हेतूने देतो. तो म्हणजे मुलं एक रोपट वाढवताना आतून कशी घडत आहेत हे पालकांच्या लक्षात येईल. मुलांसाठी जसं ते रोप , त्याची वाढ हे महत्वाचे विषय आहेत, तसच मुलं आणि त्यांची वाढ हे पालकांसाठी असतात. सगळ्याच पालकांना आपल्या मुलांना बेस्ट द्यायची इच्छा असते. पण इथे प्रत्येक पाल्याची गरज वेगवेगळी असते. 
जसं कुणाकडे रोप जास्त लवकर वाढलं तर कुणाकडे कमी. का? कारण प्रत्येकाने आपापल्या पद्धतीने आधी त्या रोपाला काय हवं ते दिलं आणि मग त्या रोपाला काय हवंय हे लक्षात आल्यावर बदल केले. 
जर मुलांच्या बाबतीत ही गोष्ट आधीच लक्षात आली तर तुमचा आणि मुलांचाच पुढचा प्रवास सोपा होईल. 
मला माहित आहे की आता तुम्ही सगळे जण मुलांसाठी पुढच्या दृष्टीने शाळा शोधत आहात. त्याच अनुषंगाने ही गोष्ट आहे. 
तुम्हाला सगळ्यांनाही मुलांचं निरीक्षण केलं तर त्यांच्यासाठी काय योग्य आहे हे कळेलच.
𝑫𝒐𝒏'𝒕 𝒕𝒓𝒚 𝒕𝒐 𝒓𝒖𝒔𝒉 𝒕𝒉𝒆 𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈𝒔 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒏𝒆𝒆𝒅 𝒕𝒊𝒎𝒆 𝒕𝒐 𝒈𝒓𝒐𝒘. " असं म्हणत टीचरने आपलं बोलणं संपवलं. 
केयाच्या आईबाबांना तर कळल होत की त्यांना काय करायचं आहे पण तुम्हाला काय कळल? 
𝑫𝒐𝒏'𝒕 𝒕𝒓𝒚 𝒕𝒐 𝒓𝒖𝒔𝒉 𝒕𝒉𝒆 𝒕𝒉𝒊𝒏𝒈𝒔 𝒕𝒉𝒂𝒕 𝒏𝒆𝒆𝒅 𝒕𝒊𝒎𝒆 𝒕𝒐 𝒈𝒓𝒐𝒘.
ही गोष्ट आहे आपल्या सगळ्यांचीच ... कशी काय? आपण म्हणतो न अती घाई संकटात नेई. काही गोष्टी घडून येण्यासाठी वेळ द्यावा लागतो तेंव्हाच त्या गोष्टींचा योग्य परिणाम साधला जातो.  
आपण बऱ्याचदा बऱ्याच गोष्टींमध्ये असच करतो ना? जसं की मैत्री, ओळख, नाते आणि अजूनही बरच काही. 
हल्ली तर फार पटकन आपल्या अशा झटपट यश मिळवून देणाऱ्या गोष्टींवर विश्वास बसतो. 
कुणीतरी म्हणत आहे की 4 दिवस xyz गोष्ट केली आणि त्याला/तिला फायदा झाला. इथे आपल्यालाही वाटत की झट की पट जर आयुष्यात भारी, मस्त mindblowing बदल घडत आहेत तर मी सातत्याने प्रयत्न करायची काय गरज आहे? 
जाता जाता इतकचं सांगेन की, दोन मिनिटात तर मॅगी पण शिजत नाही मग आयुष्यात बदल कसे घडतील? 
नवीन आणि जास्त काळ टिकणारे असे काही बदल घडवून आणण्यासाठी प्रयत्न ही जास्त काळ करावे लागणार. 
आता आपण स्वतः स्वतःची काळजी घ्यायची की दुसरं कुणी माझ्यासाठी काहीतरी करेल म्हणून वाट बघत बसायची हा #ज्याचा_त्याचा_प्रश्न. 
 हा आहे आजचा #quote_of_the_day20 कसा वाटला नक्की सांगा. 
#quote_of_the_day 20
#स्वतःला_शोधताना #गौरीहर्षल 

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

माझ्या मना बन दगड...

कालाय तस्मै नमः कथेमुळे वाचकांना आलेला अनुभव

comparison 2/8