स्मरणगामी
"अतर्क्य अवधूत हे स्मरणगामी
अशक्य ही शक्य करतील स्वामी"
फक्त दोनच ओळी मनात घोळवत ती शांतपणे खिडकीतून बाहेर बघत बसली होती.
आणि अचानक तिला जाणवलं की आपल्या डोळ्यासमोर एक वेगळं दृश्य साकार होतंय. ते काय आहे हे जाणून घेण्याचा प्रयत्न जितका तिचा मेंदू करत होता, तितक्याच उत्कटतेने तिच्या मनाला आपण काय अनुभवत आहोत ह्याची खात्री पटत होती.
क्षणार्धात मेंदूकडून येणाऱ्या सगळ्या सूचना धुडकावून लावत तिने मनाचा कौल स्विकारला. आणि डोळ्यांनी ते दृश्य तिच्यासमोर पूर्ण करून उभं केलं.
खिडकीतून बाहेर बघताना दिसणाऱ्या आकाशाच्या , ढगांच्या बॅकग्राऊंडवर ते डोळे उमटले होते.
ज्या डोळ्यांना बघितलं की माणसाची सगळी दुखः, त्रास ,यातना एका क्षणात नाहीशा होतील असे ते डोळे.
ती त्या दृश्याकडे भान हरपून पाहत होती.
नकळतच तिला जाणीव झाली की ही अशी गोष्ट आहे जी अनुभवण्यासाठी माणसं जंगजंग पछाडतात आणि त्यांनी आपल्यासारख्या वेडीसाठी ती गोष्ट सहजसाध्य करून टाकली का? कारण मनात अजूनही अशक्य ही शक्य करतील स्वामी सुरूच होतं.
हल्ली तिला सवयच लागली होती काहीही घडो चांगल किंवा वाईट तोंडात हे वाक्य हमखास येणार. आणि समोरच्या व्यक्तीने समजा चिडून विचारलं की काय सुरू आहे हे तुझं??? की मग तोंडातून स्पष्टीकरण म्हणून पुन्हा त्याच दोन्ही ओळी बाहेर पडणार... कोणत्या??? अहो त्या काय पुढे लिहिलेल्या
"अतर्क्य अवधूत हे स्मरणगामी
अशक्य ही शक्य करतील स्वामी"
तसं बघायला गेलं तर त्यात चुकीचं काही नव्हतच. जगात काहीही घडतं ते त्यांच्याच इच्छेने.
कधी कधी वाईट प्रसंगात आपण प्रचंड त्रागा करतो , त्यांना वाट्टेल ते बोलतो पण काही दिवसानंतर अचानक आपल्याला जाणीव होते की तो वाईट प्रसंग घडणही गरजेचं होतं. जर तो प्रसंग घडला नसता तर आज जे चांगलं घडत आहे ते घडलं नसतं.
मला तर हमखास असा अनुभव येतो म्हणून तर मी आपली माझ्या मित्राशी मनापासून भांडते कारण मला पूर्ण खात्री आहे जगात कुणीही माझ्या बाजूने असो किंवा नसो तो मात्र असणार आहे. तसाच कायम after all this time.... Always म्हणत.
बाकी सगळं दत्तात्रेयार्पणमस्तू!!! शुभं भवतु!!! ११ मे २०२३
#गुरूवार #अनुभवाच्या_पोतडीतून #संकल्पदिन
#स्वतःला_शोधताना #गौरीहर्षल
टिप्पण्या