स्वतःला शोधताना

#स्वतःसाठी_बदलताना_लेख16 स्वतःला एखाद्या गोष्टीचा त्रास होत असेल तर त्यातून वाचण्यासाठी ,बाहेर पडण्यासाठी प्रयत्न करणे हे पूर्णपणे नैसर्गिक आहे. पण अशावेळी बऱ्याचदा आपल्याला इतर व्यक्तींकडून नकारात्मक वागणुकीचा सामना करावा लागतो. मग काय करायचं? तर अशा परिस्थितीत स्वतःसाठी ठामपणे उभे राहणे आणि त्याच वेळी स्वतःची मन:शांती ढळू न देणं हेही गरजेचं असतं.  त्याबद्दल काही टिप्स... 1. स्वतःचे जागरूकतेने निरीक्षण करा. Self awareness  नकारात्मक विचार, भावना ह्या कशामुळे ट्रिगर होतात हे ओळखण्याचा प्रयत्न करणे गरजेचे असते. एकदा ते लक्षात आलं की त्या विचारांना कशा पद्धतीने प्रतिक्रिया द्यायची हे लक्षात येतं.  स्वतःच्या भावना आणि प्रतिक्रियांबद्दल जागरूकता निर्माण झाली की आपण दोन पावले मागे येऊन योग्य पद्धतीने विचार करून व्यक्त होऊ शकतो.  2. स्वतःसाठी मर्यादा आखून घ्या. Setting healthy boundaries.  बऱ्याचदा आपण आपल्या गरजा आणि अपेक्षा योग्य पद्धतीने, योग्य शब्दात समोरच्या व्यक्तीला सांगत नाही. त्यामुळे गैरसमज होण्याची शक्यता वाढते. अशा वेळी आपल्याला समोरच्या व्यक्तीकडून जी वागणूक मिळते त्यामुळे कुठेत

#स्वामींचा_प्रगटदिन_आणि_शेरूचा_स्मृतीदिन लॉकडाऊन लागलं आणि दोन दिवसात आमच्या शेरूची तब्येत जरा जास्तच बिघडली. त्याच्याबद्दल मी हनुमान जयंती आणि हार्ट बीट या लेखामध्ये लिहिलेल आहे. शेरुला रामरक्षा आणि हनुमान चालीसाच प्रचंड वेड होत.  कोणी म्हणेल की कसं काय? पण ही खरंतर खूप आश्चर्याची गोष्ट होती. त्याला घरात अखंड रामरक्षा आणि हनुमान चालीसा ऐकायला हवी असायची.   आणि त्यासाठी एक सेपरेट मोबाईल, त्याच्यामध्ये ते दोन्ही स्तोत्र सतत चालू ठेवावे लागायचे.   कधी जर चुकून बॅटरी संपून मोबाईल स्विच ऑफ झाला तर त्याच्यावर पंजा आपटून फोन माझ्यापर्यंत आणून  सांगणं की चार्ज कर आणि लाव माझे गाणे.  याचा अर्थ  फक्त रामरक्षा आणि हनुमान चालीसा एवढे दोनच गोष्टींशी संबंध होता.  बाकी शक्यतो फारसा काही त्याला लागायचं नाही.  जेव्हा मी संक्षिप्त गुरुचरित्र किंवा काही वाचायला बसायचे की शेरू महाराज समोर येऊन मस्तपैकी ऐटीत बसणार अन् ऐकणार. अजिबात हलणार नाही, तास दोन तास त्याची समाधी लागलेली असायची.  ते म्हणतात ना, की प्राण्यांना त्यांच्या जाण्याचा दिवस कळतो किंवा ते खूप संयतपणे स्वतःचा मृत्यू स्वीकारतात असंच काहीसं माझ्

#स्वतःसाठी_बदलताना 15  कधी कधी आयुष्यात अशी परिस्थिती येते ना की प्रचंड उलथापालथ सुरू असते. काहीही नीट घडत नसते, मन अस्थिर असतं, आपण सतत गोंधळलेल्या अवस्थेत असतो, असं वाटत असतं की कुठून तरी एखादा तरी आशेचा किरण दिसावा. आणि ॲट द सेम टाइम या सगळ्यांमध्ये आपण स्वतः सुद्धा स्वतःसाठी काहीतरी प्रयत्न करत असतो.  माझ एक प्रामाणिक मत आहे की अगदी आत्महत्या करणारे व्यक्ती असू दे किंवा डिप्रेशनमध्ये जाणारी व्यक्ती... पहिल्या स्टेज पासून ते शेवटच्या स्टेजला पोहोचेपर्यंत व्यक्ती हात पाय मारत असते, प्रयत्न करते डायरेक्ट असं कोणीच या सगळ्या चक्रात जाऊन अडकत नाही.  पण  जेव्हा ती व्यक्ती हातपाय मारायचा प्रयत्न करत असते, बाहेर पडायचा प्रयत्न करत असते, तेव्हा जर तिच्या जवळच्या लोकांनी तिला शांतपणे समजून घेण्याचा प्रयत्न केला तर??? कित्येक जीव तिथेच सावरले जाऊ शकतात.  पण दुर्दैवाने आपल्याकडे याबाबतीत अवेअरनेसही कमी आहे आणि शक्यतो जर कोणी असं बोलायला लागलं तर त्याला टोचून टोचून बोलण्याचा प्रमाण खूप जास्त आहे.   उदाहरण द्यायचं झालं तर एखादी व्यक्ती जिच्या आयुष्यात नुकतंच काहीतरी घडून गेलेल आहे. घटस्फोट झालेल

#स्वतःसाठी_बदलताना स्वतःसाठी बदलताना हा कोर्स मी का करावा असा प्रश्न जर पडत असेल तर हे नक्की वाचा.  1. भूतकाळातील वाईट गोष्टींचे वर्तमान काळावर अजूनही पडसाद उमटतात. म्हणजे सोप्या भाषेत सांगायचं झालं तर भूतकाळात घडून गेलेल्या चुका किंवा मिळालेली वाईट वागणूक यामधून मला अजूनही बाहेर पडता येत नाहीये. असं काही जर तुमच्याबरोबर असेल तर तुम्ही हा कोर्स नक्की करा. 2. कितीही चांगले बदल करायचे म्हटले त्यासाठी कितीही संकल्प केले तरीही माझ्याकडून सातत्याने गोष्टी घडत नाही. म्हणून तर हा जो कोर्स आहे तो 21 दिवसांचा आहे.  21 दिवसांमध्ये सातत्याने स्वतःसाठी काम केल्याने मनाला, मेंदूला आणि पर्यायाने शरीराला त्या गोष्टींची सवय लागते.  3. विनाकारण चिडचिड, नीट झोप न लागणे, सातत्याने विचार करणे, कुठल्याही गोष्टीकडे बघताना नकारात्मक बाजूला जास्त झुकणे हे जर आपल्या बाबतीत होत असेल....तर आपल्याला आपला दृष्टिकोन बदलण्याची गरज आहे. त्यासाठी आपल्याला आपल्या विचारसरणीवर काम करायची गरज आहे आणि म्हणून हा कोर्स महत्त्वाचा आहे.  4. कुठलंही नवीन काम करणं, नवीन गोष्टीची सुरुवात करणं याची भीती वाटते किंवा एखादी गोष्ट कित

#स्वतःसाठी_बदलताना  #संकल्पदिन #गुरूवार #21dayschallenge गेले महिनाभर सातत्याने #संकल्प2023 #संकल्पदिन ह्या नावाने 31 संकल्प मी शेयर करत आहे. आधीही असेच काही संकल्प दिले होते.  ह्या संकल्पना माणसाच्या रोजच्या आयुष्यात जे बदल घडवून आणत आहेत त्या मागे एक वेगळी सकारात्मक ऊर्जा कार्यरत आहे. आणि तिच्याच परवानगीने आता पुढच्या टप्प्यात प्रवेश करत आहे.  "स्वतःला घडवण्यासाठी" ह्या 21 दिवसांच्या कोर्सच्या चार बॅचेस यशस्वीरीत्या पूर्ण झाल्या. आणि त्यातून नवीन संकल्पनेचा जन्म झाला ती म्हणजे "स्वतःसाठी बदलताना".हा कोर्स हा आधीच्या कोर्सच्या पुढचा टप्पा जरी असला तरी तो कुणीही करू शकते.   तुमच्या लक्षात आलं असेल की या सगळ्या गोष्टी स्वतःभोवती फिरतात. का??? कारण जोपर्यंत आपण स्वतःवरती काम करत नाही तोपर्यंत आपल्याला आपल्या आयुष्यात प्रत्यक्षात बदल जाणवत नाहीत.  आणि काम करायचं म्हणजे स्वतःला तडजोड करण्यासाठी तयार करायचं असा त्याचा अर्थ होत नाही तर गोष्टींबरोबर जुळवून घेताना स्वतःचा आयुष्य जगण्याचा आणि त्याचा भरभरून आनंद घेण्याचा प्रयत्न करायचा.  चढउतार हे आयुष्यात सातत्याने येतच असता

बदलाल तर बदलाल बदल ही एकमेव अशी गोष्टआहे जी सातत्याने बदलत असते.  किती गोंधळात टाकणारं वाक्य आहे न? पण तेच मर्म आहे आयुष्याचं...  Change is only constant thing. त्यावरून एक गोष्ट आठवली स्वातीला घरातील फर्निचरच्या जागांमध्ये बदल करण्याची सवय होती.  दर ठराविक दिवसांनी ती घरातील फर्निचरची ठेवण बदलत असे. हे बदल करण्यामागे तिच्या मनात दोनच विचार असत -  पहिला म्हणजे फार कमी वेळा घरातून बाहेर पडणाऱ्या स्वातीला असे बदल केल्याने मूड फ्रेश झाल्यासारखे वाटत असे.  आणि  दुसरा म्हणजे अस करत असल्याने घरात जनरली फारशी स्वच्छता करावी लागत नसे कारण ह्या निमित्ताने सगळ्या गोष्टींवरून आपसूकच हात फिरत असे.  तिच्या या वागण्याचं घरात सगळ्यांना आधी आश्चर्य वाटत होतं. पण हळूहळू सगळ्यांना ते ही अंगवळणी पडलं.  तशी ती काही कुणाला मदत करायला सांगत नसे. पण ते काम केल्यावर घरात जाणवणाऱ्या गोष्टी सगळ्यांनाच लक्षात आल्याने आता सगळेच आवडीने ह्या वेळी नवीन काय करायचं ? हे ठरवण्यात पुढे येऊ लागले होते.  एकदा अचानक काही पाहुणे त्यांच्याकडे आले. एक दोन दिवस राहून गेले. घर अर्थातच नेहमीप्रमाणेछान आवरलेलं होतं. आलेल्या पाहुण

बी थॉटफुल 𝐍𝐨 𝐦𝐨𝐫𝐞 𝐝𝐞𝐬𝐜𝐫𝐢𝐛𝐢𝐧𝐠 𝐮𝐧𝐰𝐚𝐧𝐭𝐞𝐝 𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠𝐬 𝐭𝐨 𝐨𝐭𝐡𝐞𝐫 𝐩𝐞𝐨𝐩𝐥𝐞. 𝐝𝐢𝐬𝐚𝐩𝐩𝐨𝐢𝐧𝐭𝐦𝐞𝐧𝐭 𝐬𝐭𝐨𝐫𝐢𝐞𝐬 𝐚𝐫𝐞 𝐧𝐨𝐭 𝐭𝐡𝐞 𝐬𝐭𝐨𝐫𝐢𝐞𝐬 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐭𝐞𝐥𝐥.  मीच का? माझ्यासोबतच का? हे विचारताना आपण विसरतो की आपल्याबाबतीत घडणाऱ्या 99.99 टक्के वाईट गोष्टींना आपण स्वतः आमंत्रण दिलेले असते.  वाईट विचार, डिप्रेसिंग स्टेटस, गॉसिप्स, इतरांना कमी  लेखणे ह्या गोष्टी आपण करत असतो. पण त्या करताना आपल्याला वाटतं की हे फक्त मला माहित आहे. प्रत्यक्षात मात्र त्या गोष्टी तुमचं भविष्य ठरवत असतात.  सो लोक्स , चुकीच्या गोष्टी, बातम्या, नकारात्मक विचार इतरांकडे पास करताना 100 वेळा विचार करा.  अँड फॉर अ चेंज म्हणून एखाद्या दिवशी कुठल्याही वाईट गोष्टीला एंटरटेन करू नका. आणि फरक बघा.  ११.६.२०२२ वेळ रात्रीचे १०:२६ #स्वतःला शोधताना #गौरीहर्षल

गारुड विकेंडच काम नाही म्हटलं तरी बरंच लांबल होतं.  शेवटच्या बसमध्ये कसाबसा घुसत तो गावाकडे निघाला होता. ती बससुद्धा आज काही बिघाड झाल्यामुळे त्याला मिळाली होती. नाही तर रात्री ८ नंतर गावाकडे जाण्यासाठी एकही बस नसायची. बायको आधी बाळंतपण म्हणून आणि मग बाळाच्या   दोन्ही आजीआजोबांचा हट्ट म्हणून हल्ली गावीच राहत होती. त्याला काहीच प्रॉब्लेम नव्हता. कारण सुरुवातीला  बाळाला आणल्यानंतर  काही दिवस दोघांची प्रचंड तारांबळ उडत होती. त्यात त्याच्या घरी येण्याची वेळ निश्चित नव्हती. मग शेवटी अजून काही महिने तरी बाळ गावीच राहील अस ठरलं होतं आणि त्याला सांगण्यात आलं होतं.  गावी काय हाकेच्या अंतरावर सासर माहेर असल्याने बायकोही निवांत झाली होती. पण त्याची काळजी मात्र तिला असायची. ती होती तोपर्यंत त्याचं सगळं वेळच्या वेळी होत होतं पण नसताना सुद्धा अडणार नाही हे तिने बघितलं होतं.  विकेंडला आला की कोरड्या फराळाचे डबे सोबत जात होते. आणि इतर वेळेसाठी तिने जवळच्या एका मावशींकडे डब्याची सोय केली होती. इनशॉर्ट स्वतःच्या बाळाला जरी आई आणि सासूच्या हातात सोपवलं असलं तरी सासूच्या बाळाची काळजीही ती घेत होती.  गाडीत

#नकार_देण्याची_कला_भाग 2 मागच्या लेखात आपण बघितलं की कोणाला नकार देताना   -  आपल्या मनात गिल्ट फिलिंग येते  - सोबतच आपल्याला बरेच प्रश्न पडलेले असतात  - आपण स्वतःला बऱ्याचदा या सगळ्या प्रोसेस मध्ये कुठेतरी मागे टाकत असतो  - स्वतःला प्रायोरिटी वरती ठेवणं आपल्याला जमत नाही.   आणि त्याच सोबत काही टर्म्स आणि कंडिशन सुद्धा आपण बघितल्या.   तसंच मी एक छोटासा टास्क सुद्धा दिला आहे जो तुम्हाला सात दिवसांमध्ये करायचा आहे.  तुम्ही कधीही करू शकता त्याचं काही आपल्याला बंधन नाहीये.  तर आता पुढे आपण बघूया की आपण इतरांची मने राखताना स्वतःला कशा पद्धतीने त्रास करून घेत असतो?   बऱ्याच जणांना सवय असते ना की स्वतःच्या महत्त्वाच्या गोष्टी महत्त्वाची काम कुठेतरी बाजूला ठेवायची आणि समोरून कोणी काही काम सांगितलं की आधी त्या व्यक्तीचं काम करून द्यायचं.  मग भलेही आपल्याला आपल्या कामांमध्ये आपल्या गोष्टींमध्ये उशीर झाला नुकसान झालं तरी चालेल आणि हे कुठेतरी एका भीतीपोटी सुद्धा होतं मनात एक भीती असते की लोक काय म्हणतील मी नकार दिला तर? त्यांना वाईट वाटेल आणि मग ते दुखावले जातील, मग आमचं नातं बिघडेल.   असं करताना म

#नकार_देण्याची_कला_भाग1 "मला नाही म्हणता येत नाही हो मॅडम.", ती टेबलवर समोर ठेवलेल्या पेनशी खेळत म्हणाली. पेनशी खेळणं तिच्या मनात असलेली अस्वस्थता दाखवत होते.  "म्हणजे मी खूपदा ठरवते की आता पुन्हा तीच गोष्ट करण्यासाठी होकार द्यायचा नाही. पण समोरच्या व्यक्तीने गळ घातली की माझ्याकडून नकळतच हो म्हटल जातं. आणि मग पहिले पाढे पंचावन्न. ", हे बोलता बोलता नकळतच तिच्या डोळ्यात पाणी आलं होत. कौन्सिलींग सेशनमध्ये आलेल्या व्यक्तीचं हळव होऊन रडणं हे अपेक्षितच असतं.  ती , तुमच्या माझ्या सारखीच एक व्यक्ती, गृहिणीही असू शकते किंवा नोकरी-व्यवसाय करणारीही, स्त्रीही असू शकते किंवा पुरुषही.   मी नेहमी म्हणते की, आपण प्रत्येकाने आयुष्यात स्वतःला कधीतरी हो म्हणून बघावं. पण ते म्हणण्याआधी स्वतःच्या मनाची तयारी केलेली हवी.  इतरांच्या नजरेत वाईट होऊ नये म्हणून आपण बऱ्याचदा स्वतःला नकार देत इतरांना होकार देत असतो. परिणामी आपलं बरच नुकसान होतं.  तुमचं ही असंच होतं का? दर वेळेला तुम्ही ठरवता की आता पुढच्या वेळी स्पष्ट शब्दात नकार कळवायचा पण त्या वेळेला भिडस्तपणामुळे नकार कळवता येत नाही? शिवाय